İnsan Kaynakları

Merhaba,

‘İnsan Kaynakları’ ifadesi günlük dilde alıştığımız, hatta kanıksadığımız ifadelerden biridir.

Oysa günlük dilimizde anlamını çok yorumlamadan kullandığımız ifadeler gibi, ‘İnsan Kaynakları’ ifadesinin de böyle bir dikkatsizliğe kurban gittiğini düşünüyorum.

Batı’da gelişen işletme yönetimi anlayışlarının, ‘insan’ı bir ‘kaynak’ olarak görmelerinden doğmuştur ‘İnsan Kaynakları’ kavramı.

‘İnsan’, her organizasyonel işin temel bileşeni olarak, acaba ‘kaynak’ olarak mı görülmelidir, yoksa bir ‘değer’ olarak mı?

Kaynak kelimesinin kelime anlamına baktığımızda bir mal ve hizmet üretmek amacıyla ürünün yapısına doğrudan ya da dolaylı katılan üretim faktörleri olarak açıklandığını görüyoruz.

Peki, ‘insan’a ‘kaynak’ olarak bakmak, işletme yönetimi için doğru bir yaklaşım mıdır?

Uzun vadede, insanı her yönüyle tanıyan, onun ‘yetenekler’i kadar ‘düşünceler’ini, ‘deneyimler’i kadar ‘duygular’ını göz önüne alan bir yaklaşım, daha sağlıklı sonuçlar oluşturmaz mı?

Evet, insan ‘kaynak’ olmadan önce, yani yetenek ve deneyimlerinden önce, düşünce ve duygularıyla varolan ‘değer’li bir varlıktır.

Aslında aile içi ilişkilerden, şirket içi ilişkilere kadar büyük değişimlerin yaşandığı bir dönemdeyiz.

Artık beklentiler farklılaşmış durumda. Bundan dolayı, insan’a yeniden ‘değer’ olarak bakacak, onu bir ‘bütün’ olarak görecek işletme vizyonlarına ihtiyacımız var.

Bundan dolayı, bazı yeni yaklaşımlarda ‘İnsan Kaynakları’nın ismi, ‘İnsan Değerleri’ veya ‘İnsan Kıymetleri’ olarak teklif edilmektedir.

Birlikte çalıştığımız insanları, birer ‘değer’ olarak görmeye başlamamız ve buna uygun işletme vizyonları geliştirebilmemiz umuduyla..

Sağlıcakla kalın.

Orhan TAŞOVA